Na Berlinskom kongresu 1878. godine donijeta je odluka da se Austro-Ugarskoj monarhiji povjeri mandat da administrativno upravlja Bosnom i Hercegovinom. Nakon donošenja Advokatskog reda za Bosnu i Hercegovinu 24.04.1883. godine od strane okupacione vlasti, već 12.05. iste godine raspisan je konkurs za imenovanje advokata u Bosni i Hercegovini. Septembra iste godine imenovani su prvi advokati sa sjedištem u Sarajevu, Banjoj Luci i Bihaću. Do 1909. godine broj advokata u Bosni i Hercegovini je porastao na 26. Zakonom o advokaturi 1909. godine advokatska profesija je institucionalizovana – propisano je obligatorno udruživanje u Advokatsku komoru Sarajevo.
Po završetku Prvog svjetskog rata bosansko-hercegovačka advokatura je u Kraljevini SHS bila institucionalizovana u svojoj komori u Sarajevu. Advokatura je bila organizovana još i u komorama u Beogradu, Novom Sadu, Ljubljani, Splitu, Dubrovniku i Šibeniku. Heterogenost položaja advokata u Kraljevini SHS ukinuta je donošenjem Zakona o advokatima 17.05.1929. godine. Na Skupštini koja je održana u Beogradu 27.04.1930. godine osnovan je Savez advokatskih komora Jugoslavije koji je preuzeo zadatak da koordinira rad pokrajinskih komora (Beograd, Podgorica, Novi Sad, Sarajevo, Zagreb, Split, Ljubljana, Skoplje).
Zakonom o nevažnosti pravnih propisa donesenih prije 6.04.1941. godine i za vrijeme okupacije Jugoslavije revolucionarna vlast je raskrstila sa pravnim normama iz ranijeg perioda. Organi revolucionarne vlasti su na advokaturu gledali kao na instituciju suprotstavljenu socijalističkom poretku. Advokatska komora stavljena je pod upravu državnih organa. 12.12.1946. godine donesen je novi Zakon o advokaturi FNR Jugoslavije. Već 10.04.1957. godine donesen je novi Zakon o advokaturi sa ciljem instaliranja elemenata društvnog upravljanaj u advokaturi. Nakon značajnih ustavnih promjena (Ustav FNRJ od 1973. godine) bilo je sasvim razumljivo da se promjene evidentiraju i u advokaturi te je 06.05.1977. godine donesen Zakon o advokaturi SR BiH.
U turbulentnom periodu devedesetih godina Republika Bosna i Hercegovina na međunarodnom planu postaje Bosna i Hercegovina,a a na unutrašnjem planu je sačinjena od Republike Srpske i Federacije Bosne i Hercegovine. Advokatura kao samostalna profesija stavljena je u nadležnost entitetske regulative, a saradnja, međusobno priznavanje i uvažavanje Advokatskih komora Republike Srpske i Federacije BiH kao suverenih subjekata odgovornih za rad i razvoj ukupne advokature u zakonima je navedeno kao obaveza. Advokatska komora Republike Srpske formirana je 1993. godine na osnovu Zakona o advokaturi Republike Srpske iz 1992. godine.
(Uz minimalne izmjene preuzeto iz: Sead Bahtijarević, Jovan Čizmović, Advokatura u Bosni i Hercegovini 1883-2013, Banja Luka 2014.)